U bent hier
Waarom de N-VA zich verzet tegen het migratiepact van Marrakesh
Het verzet van de N-VA tegen het VN-migratiepact is een kwestie van principe. Wie beslist over onze democratie? Wie heeft het laatste woord in ons migratiebeleid? De N-VA is van oordeel dat we met het migratiepact een belangrijk deel van onze soevereiniteit uit handen geven. Daarom willen we niet dat de Belgische regering in Marrakesh haar steun betuigt aan dit pact.
Wat is het VN-migratiepact?
Officieel het Global Compact for Migration. Het pact is een intentieverklaring over hoe de lidstaten van de Verenigde Naties moeten omgaan met migratie. U kunt de tekst hier downloaden.
Wat zijn de bezwaren van de N-VA?
De N-VA is van oordeel dat het VN-migratiepact strijdig is met onze visie op migratie. Maar wat staat er nu precies in dat pact? Hieronder vindt u onze 5 voornaamste bezwaren, met links naar de originele tekst, en wat ze betekenen voor onze samenleving. Oordeelt u zelf.
1. Het VN-migratiepact wil toegang tot sociale basisdiensten, ook voor illegalen
Wat zegt de tekst?
Doelstelling 15 van het pact zegt dat alle migranten, ongeacht hun verblijfsstatus, toegang moeten hebben tot sociale basisdiensten. Er staat niet dat de landen zelf bepalen wat die basisdienstverlening inhoudt, enkel dat ze méér diensten kunnen aanbieden aan legale migranten en de eigen onderdanen. Vandaag krijgen illegalen alleen dringende medische zorgen. Het pact definieert niet wat die sociale basisdiensten juist zijn. Wel vraagt het concrete engagementen zoals de oprichting van “service points”. Daarnaast bepleit het de mandatering van mensenrechteninstituten om klachten van migranten te onderzoeken en hen toegang te garanderen tot een rechter om de “basic services” af te dwingen.
Wat betekent dat?
Doordat de bepaling zo vaag is, opent ze de deur naar rechterlijke interpretatie. Is de basisdienstverlening diegene die migranten vandaag genieten? Of zijn dat alle rechten die in andere VN-verdragen staan opgesomd? Gaat het dan over materiële opvang of, bij gebrek daaraan, een leefloon? Die vaagheid geeft rechters een vrijgeleide om autonoom te beslissen wat basisdiensten zijn.
2. Het VN-migratiepact bepleit een versoepeling van procedures voor gezinshereniging
Wat zegt de tekst?
Onder punt 21 van het pact staat een engagement voor een gemakkelijkere toegang tot de procedures voor gezinshereniging. Het pact schrijft ook zeer concreet voor hoe dat moet: door de voorwaarden op het vlak van inkomen, taal en verblijf te herzien. Ook de toegang tot sociale basisdiensten en sociale zekerheid moet voor gezinsherenigers gegarandeerd zijn.
Wat betekent dat?
De N-VA wil net strengere regels rond gezinshereniging. Gezinshereniging is nog altijd het belangrijkste migratiekanaal naar België. Op initiatief van de N-VA is de wet op gezinshereniging in 2011 verstrengd, onder andere door een minimuminkomensvoorwaarde op te leggen. De huidige Europese richtlijn is te ruim en daardoor onwerkbaar. Advocaten zullen de engagementen van het pact om “belemmeringen” weg te werken rechtstreeks voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen inroepen, in het bijzonder voor de Franstalige afdeling.
3. Het VN-migratiepact wil de opsluiting en terugkeer van illegalen bemoeilijken
Wat zegt de tekst?
Doelstelling 13 vraagt dat de detentie van illegalen van zo kort mogelijke duur is en enkel gebruikt wordt als allerlaatste redmiddel of “last resort”. Ongeacht of het over open of gesloten centra gaat en ongeacht of de detentie gebeurt bij aankomst, transit of uitzetting. Net als bij de gezinshereniging vraagt het pact dat de landen hun wetgeving met betrekking tot de opsluiting van illegalen herzien, en dat alternatieven prioriteit krijgen.
Doelstelling 13 bevat bovendien het engagement om te werken naar het einde van detentie van minderjarigen, en dus gezinnen, in gesloten wooncentra.
Onder punt 27 vraagt het Global Compact ook een engagement om de sancties gekoppeld aan illegale toegang en verblijf te herzien.
Algemeen heeft de tekst weinig aandacht voor de verantwoordelijkheden van de herkomstlanden inzake terugkeer. Ook voor de verantwoordelijkheid van illegale en uitgeprocedeerde migranten om vrijwillig terug te keren is er weinig aandacht.
Wat betekent dat?
Zonder detentie is geen geloofwaardig terugkeerbeleid mogelijk, en dus ook geen controle over onze grenzen. Concreet betekent dat de sluiting van de gesloten wooneenheden in centrum 127bis in Steenokkerzeel en de de facto immuniteit van moeilijk repatrieerbare gezinnen.
Voor de N-VA blijft detentie het sluitstuk van ons migratiebeleid, en daarom willen wij blijven inzetten op een uitbreiding van de gesloten terugkeercapaciteit. De beslissing om illegalen en uitgeprocedeerde migranten in gesloten centra op te nemen, wordt niet lichtzinnig genomen, zeker bij minderjarigen.
Ook in de discussie over de transitmigranten is het voor de N-VA essentieel dat illegalen die het bevel negeren om het grondgebied te verlaten, strafrechtelijk vervolgd worden.
4. Het VN-migratiepact focust op behoud van de eigen cultuur van de migrant en ziet migratie uitsluitend als een positief gegeven
Wat zegt de tekst?
Het migratiepact gaat uit van een heel positief beeld van migratie: “it is a source of prosperity, innovation and sustainable development in our globalised world”. Nergens in de tekst is aandacht voor de gevaren van illegale migratie, noch voor de mogelijk negatieve impact op het sociale, economische en culturele weefsel in de ontvangstlanden.
Het pact vraagt engagementen voor een “culturally-sensitive service delivery”, engagementen om de politieke participatie van migranten in hun herkomstland te faciliteren, om multiculturele festivals te organiseren, om de meeneembaarheid van sociale uitkeringen te verhogen, en om het terugsturen van geld te vergemakkelijken. Het pact vraagt aan de media zelfs positieve berichtgeving over migratie.
Het pact erkent de bevoegdheid van nationale staten om een onderscheid te maken tussen “reguliere en irreguliere” migranten, maar dat onderscheid wordt verder in de tekst te weinig gemaakt. Daardoor leest het Globaal Compact als een rechtencatalogus, ook voor illegalen.
Wat betekent dat?
Migratie kan een positieve invulling krijgen, daar slagen landen als Canada en Australië vandaag al in en hun voorbeeld willen we volgen. Maar migratie is zeker geen eenzijdig rooskleurig verhaal: illegale migratie is levensgevaarlijk, waarbij migranten zich blootstellen aan uitbuiting en mishandeling. Vaak zijn het minderjarigen die men vooruitstuurt om nadien de rest van de familie te laten overkomen. Sensibilisering over de gevaren en ontrading van illegale migratie mogen dus eigenlijk niet ontbreken in dit migratiepact.
Een realistisch beeld van migratie is essentieel voor de N-VA: de migratiegolven uit Afrika vandaag komen op gang omdat de gemiddelde inkomens stijgen, waardoor ook laaggeschoolde migranten het geld voor de oversteek kunnen verzamelen. Maar voor die laaggeschoolde migranten, die de taal niet machtig zijn, bestaan op onze arbeidsmarkt weinig kansen. Ieder land moet de inschattingen over arbeidsmigratie zelf blijven maken.
5. Het VN-migratiepact pleit voor regularisatie van illegalen
Wat zegt de tekst?
Onder punt 23 vraagt het migratiepact een engagement om illegalen toegang te geven tot een individuele regularisatieprocedure, gebaseerd op “heldere en duidelijke criteria”.
Wat betekent dat?
Hoewel deze passage op het eerste zicht erg redelijk klinkt, is ze een droom van de opengrenzenlobby die zelfs de PS nooit heeft gerealiseerd. Objectieve regularisatiecriteria in de wet impliceren immers een subjectief ‘recht’ op regularisatie, afdwingbaar voor een rechter, wanneer daaraan voldaan wordt.
Dat terwijl regularisatie vandaag een strikte gunst is, waarbij de bevoegdheid integraal bij de overheid ligt. Dat moet zo blijven. Van regularisatie een recht maken, moedigt illegale migratie en illegaal verblijf aan. Dat mogen wij nooit toelaten. Illegaal verblijf is geen verblijf in een tijdelijke grijze zone, maar een misdrijf.
Het VN-migratiepact is niet-bindend. Waarom steunt de N-VA het dan niet?
Met het VN-migratiepact geven we zelfbeschikking over ons migratiebeleid uit handen aan een onverkozen internationale bureaucratie. Rechtsgeleerden waarschuwen: het gevaar bestaat dat activisten en ngo’s het pact zullen gebruiken om het via rechtspraak toch dwingend te maken, aangezien het als ‘zacht recht’ kan worden ingeroepen voor Belgische rechtbanken. Daarenboven bevat het pact een opvolgmechanisme, waarbij de VN de naleving van het pact door ons land gaat controleren. Zoveel soevereiniteit wil de N-VA niet uit handen geven. Ons huis van de democratie staat in Brussel, niet in Marrakesh, New York of Straatsburg
Wat zeggen de andere landen?
Twee van de drie continenten die migranten opvangen, hebben al afgehaakt. De Verenigde Staten en Australië doen niet mee. Alleen Europa doet nog mee als ontvangend continent en dat nog slechts voor de helft. Oostenrijk, Italië, Polen, Hongarije, Tsjechië, Slowakije, Letland en Bulgarije doen niet mee. Niemand verplicht ons land dus om te gaan. Afhaken brengt geen internationale smet met zich mee.
Is de N-VA tegen migratie?
Neen. De N-VA wil van migratie een positief verhaal maken. Daartoe wil de N-VA een gereguleerd migratiebeleid dat gericht is op arbeid, met duidelijke voorwaarden, verstrengde gezinshereniging, geen directe toegang tot onze sociale zekerheid en geen illegaliteit. Wij willen de migratie naar ons land onder controle brengen en aansturen, zodat ze rekening houdt met onze culturele, economische en sociale draagkracht en onze samenleving versterkt in plaats van verzwakt.
Conclusie
De N-VA wil de democratische controle over ons migratiebeleid weer versterken. Dit migratiepact staat haaks op wat de bevolking wil, en staat haaks op het beleid dat we willen voeren. Dat is voor ons een kwestie van principe. Daarom verzet de N-VA zich tegen het VN-migratiepact.